UN FERREIRO ARTISTA, CHE TEMBRA  

Febreiro 2013

       Para os da miña quinta, sempre será Che “o Crecho”, o alcume familiar co que nos coñecemos na aldea de Ourolo, nas terras rianxeiras de Taragoña.  

       Sempre que falo de Che, venme á mente, claro e diáfano, o retrato de seu pai José, erguido na popa do bote, a man dereita na cana do temón e a esquerda termando do pitillo, navegando pola enseada de Beluso, Neixón a estribor e a punta da Posta na banda de babor.

       Eramos todos uns, tanto nos xogos coma nos alegres días de praia no verán. E o tempo pasou e collemos camiños diferentes na vida; pero a relación sempre se mantivo. Logo el casa en Bealo e pasa a ser veciño de Boiro pola noite, e taragoñés polo día, a cabalo da fragua e o ferro.  

       Aínda que en “La Voz de Galicia” aparece coma un ferreiro de Beluso convertido en artista, a min gustaríame darlle a volta e dicir que Tembra é un artista convertido en ferreiro. Che é un autodidacta que un bo día descobre que o ferro serve para algo máis que facer cancelas ou apeiros. O ferro segue as liñas do debuxo e de contado aparece Castelao coma inspiración, obsesión, referencia ética: a conciencia de país.  

       As súas exposicións comezan no Restaurante Pachín e camiñan por Barbanza, O Faiado, Rianxo, Feira Franca de Pontevedra ou o salto á Casa de Galicia, en Madrid.  

       Coma un círculo que se pecha, Che Tembra volve ás orixes e recala no Auditorio de Rianxo, proa ao mar coas súas composicións onde o ferro campa fachendoso. O mundo das romarías con parada en San Ramón de Bealo, as escenas recreadas das “cousas” de Daniel, a caricatura provocadora e aguda que se crava sen compaixón e o ferro, sempre o ferro que se ensarilla e rube polas canles da imaxinación.

        De fondo, Tembra non esquece as raíces que nos atan á Terra, e xorde a denuncia dos que ao poñer a gravata xa esquecen de onde veñen. E sempre a lingua, a nosa fala, eterna reivindicación presente en moitos dos seus traballos, a través do metal ou da mensaxe que os acompaña.

        Boa ocasión para dar un paseo pola Ribeira e achegarse ao Auditorio. Alí, proa ao mar, as creacións do ferreiro artista agardan xenerosas a presenza da ollada amiga.

 X. Ramón Brea Rei

ARTURO NOGUEROL BUJÁN

       Arturo Noguerol  Buján naceu en Ourense o 6 de maio de 1892. Estudou o bacharelato en Ourense e Dereito na Universidade de Salamanca...

       Gañou as oposicións de Secretario de Administración Local e exerceu o seu labor nos concellos de Pereiro de Aguiar, Avión, Rianxo (do 10 de setembro de 1927 ao 7 de xullo de 1932) e Serantes...

       Na noite do 11 ao 12 1936 foi fusilado na estrada de Ferrol á Coruña por elementos paramilitares pertenecentes á nova orde política que gobernou o estado durante varias décadas...

Jesús Fernando Román Alonso: Ética e estética de Arturo Noguerol Román

Auria Editorial, Ourense